‘Weet je wat het is met Leidschenveen-Ypenburg’, zegt Amit, gezeten in de verkeerstoren van het voormalige vliegveld, tegenwoordig een koffiebar. ‘De Vinexwijken, ze horen wel bij de stad, maar het voelt niet als Den Haag.’ Vijftien jaar woont hij er nu, twee van zijn kinderen zijn er geboren, en een paar jaar terug dachten ze er serieus over om te verhuizen. ‘Maar je woont ergens naar je zin, je kinderen zitten er op school, je hebt er je vrienden, en je zegt: we blijven.’ Dan, besloot Amit, wil ik ook iets gaan doen met en voor de wijk. En hij richtte de stichting Community Plus op.
Vredig
‘Wat kwaliteit van leven betreft, heb je hier weinig te klagen’, vindt Amit. ‘De voorzieningen zijn goed, de scholen zijn prima, de wijk is goed bereikbaar. En het heeft iets dorps. De problemen van de stad voelen hier ver weg. Onze buren die vanuit de stad hier naartoe zijn verhuisd, vonden het hier eerst zelfs te rustig. Leidschenveen-Ypenburg is een stadsdeel dat overal tussenin terecht is gekomen. De Vinexwijken zijn nu twintig jaar oud en het is tijd om aan de slag te gaan met wat hier ontbreekt.’
Een echt wijkpark bijvoorbeeld, en een podium. ‘De bibliotheek is een cultuuranker en daar gebeuren absoluut goede dingen’, zegt Amit, ‘maar wat je hier mist, is een soort wijktheater: een culturele huiskamer, een podium dat ruimte geeft aan allerlei culturele projecten uit de wijk en waar bewoners van dit stadsdeel ook ’s avonds terecht kunnen. Waar kinderen die muziekles hebben concerten kunnen geven, waar kunstenaars ruimte vinden. Er wonen hier 47.000 mensen, en als die iets willen, moeten ze naar het centrum, naar Nootdorp of naar Delft. Maar ze vinden elkaar niet in hun eigen wijk.’ Voor het cultuurhuis is inmiddels een aparte stichting in oprichting, waar Amit ook bij betrokken is.
Eigen vlag
Intussen heeft Community Plus in de tweeënhalf jaar van haar bestaan al voor flink wat reuring in het stadsdeel gezorgd. Leidschenveen en Ypenburg hebben nu allebei een eigen vlag – het resultaat van een wedstrijd. Een vlag staat voor identiteit en Amit, lid van de Nederlandse Vereniging van Vlaggenkunde, heeft vlaggen altijd mooi gevonden, vandaar. Samen met een workshop voor kinderen leverde de wedstrijd tientallen ontwerpen op. De winnende vlaggen zijn inmiddels uitgevoerd in groot formaat, eentje voor Leidschenveen en eentje voor Ypenburg, en bij evenementen in de wijk wapperen ze trots.
Moeten er twee vlaggen komen of een, dat was nog wel een dingetje. Want Leidschenveen en Ypenburg mogen dan één stadsdeel zijn, tegelijkertijd zijn het werelden apart, gescheiden door snelweg A12. Amit: ‘Als je mensen vraagt waar ze wonen, zeggen ze altijd Leidschenveen óf Ypenburg, maar nooit Leidschenveen-Ypenburg. Maar wij zijn altijd op zoek naar de samenhang. Mensen zijn genegen om langs elkaar heen te leven en in hun eigen bubbel te blijven. Daarom is het zo belangrijk om te werken aan cohesie. Dat is wat al onze projecten gemeen hebben: mensen bij elkaar brengen.’
Gemeenschapsgevoel
Amit wil met Community Plus op de meest uiteenlopende manieren werken aan het gemeenschapsgevoel. Het afgelopen voorjaar was er voor het eerst een iftarmaaltijd in het buurtcentrum waar iedereen welkom was, moslim of niet. Binnenkort start een project waar bewoners zich met elkaar verdiepen in bordspelen en zelf spellen gaan maken. Amit: ‘Het is steeds weer proberen. Kijken of het landt.’
In de steigers staat ook een project om te kijken of met ingezameld plastic afval kunstwerken voor de wijk kunnen worden gemaakt; een project dat Community Plus wil aanpakken samen met de jeugdraad Leidschenveen-Ypenburg en met Treasure Hunt uit Scheveningen. Bewust zoekt Amit ook de samenwerking met partijen elders in Den Haag. ‘Zodat de rest van Den Haag ook het gevoel krijgt: Leidschenveen en Ypenburg horen erbij.’
Meer informatie over Amit’s stichting Community Plus: www.communityplus.nl
